Adamski’s

Aan : Boris, Pepijn, Gust

Hey mannen, het ziet er daar weer een fantastisch kamp uit. De oogjes met de dag kleiner op de foto, hopelijk kunnen jullie ze nog een paar dagen openhouden.
Op onze zolder is het ondertussen wreed stillekes, maar daar genieten we ook wel wat van.

Hier nog even de beste mop ooit (stond zo in de krant :)), lachen gieren brullen …..
Twee jagers stappen in het bos, een van hen zakt echter plots in elkaar. Hij lijkt niet meer te ademen, zijn ogen staan glazig. De andere kerel haalt zijn telefoon boven en belt naar de hulpdiensten. “Mijn vriend is dood! Wat kan ik doen?”, brengt hij uit. “Kalmeer, ik kan helpen. We moeten eerst zeker weten of hij dood is”, antwoordt de telefonist. Na een korte stilte is er een schot te horen. De jager keert terug aan de telefoon. “Oké, en wat nu?

groetjes
Moeke en Vake